Aangekomen!
Door: Toine en Celine
Blijf op de hoogte en volg Toine van Oudheusden
12 Mei 2014 | Rusland, Vladivostok
Maar om bij het begin te beginnen: vrijdagochtend in alle vroegte door Leo opgehaald (bedankt nog!) en probleemloos op Schiphol afgeleverd. Daar vertrok onze eerste vlucht, namelijk naar Moskou. Daar kwamen wij dankzij wind mee twintig minute ‘te vroeg’ aan. Maar met een strak blauwe lucht, een zonnetje en een graad of 25 op onze toet was dat niet heel erg. Zo vliegt de tijd voorbij. Nog een biertje en iets lekkers en daar gingen we weer op weg. Dit keer hadden we een veel langere vlucht voor de boeg en daarmee ook wat minder comfortabel. Net te warm in de cabine en nauwelijks ruimte om te eten. Dan viel het eigenlijk allemaal nog reuze mee, vooral voor Toine, voor wie dit de eerste kennismaking met Aeroflot was. Als je verwacht dat het vliegtuig met nietjes en ducttape aan elkaar hangt, was het behoorlijk luxe. Elke plek was voorzien van een eigen bioscoop, gameroom, discotheek en bibliotheek. Wel was het een vreemde ervaring dat het ’s nachts op geen enkel moment helemaal donker is geweest (we vlogen dan ook rakelings langs de poolcirkel) en dat slechts een uur of vier na het avondeten het ontbijt alweer werd geserveerd. Maar goed, dat krijg je als je tegen de tijd in vliegt.
We kwamen netjes op tijd aan in Vladivostok. Het weerzien was heel goed en bij een kop koffie hebben zij en Toine kennisgemaakt. Toen met de trein naar de stad. Onderweg keek Toine al zijn ogen uit en zag huizen waar hij zijn hond niet in zou laten slapen, maar dat het ook lekker groen was. Leuk om deze regio nu eens in de lente te zien. Vijftig minuten later stonden we in hartje Vladivostok. Meteen nieuwe landmarks gespot: de twee nieuwe bruggen zijn vanuit zowat elk punt te zien. Leonie had voor ons een logeeradres geregeld. Zij woont zelf namelijk in dezelfde studentenflat als waar ik zeven jaar geleden woonde. En daar geldt een strikt regime, waaronder geen logees.
Leonie bracht ons naar de woning van Varia. Zij is zelf op reis in Georgie, maar haar nichtje Natasha past op haar studiootje en was niet te beroerd om ons te ontvangen. Het leuke van Natasha vond ik dat zij, tegen alle ongeschreven Russische regels in, haar haar kort en asymmetrisch heeft, een enorme tatoo op haar been en verder lekker alternatief gekleed gaat. Zo mag ik het graag zien, in tegenstelling tot alle dertien in een dozijn hoofdjes vol make-up die je hier vooral ziet. De woning op zich was al een bezienswaardigheid. Een studio in een kelder, een keuken met bad afsluitbaar met een rolgordijn, WC met half sluitende deur en dat was het. Een tafel, een bed en een kast, dan heb je meer dan genoeg, toch? Wij sliepen op de grond en dat is meteen de reden dat we nu in een hostel zitten. Natasha was erg aardig en gastvrij, maar als je op een harde vloer met alleen een dun matje erop ligt, gaat de rug wel protesteren. De volgende dag dus meteen verhuisd.
Bij aankomst (bij Natasha nog) na een behoorlijke klim hebben we ons eerst te goed gedaan aan een kop koffie en een lekkere douche. Daarna heeft Leonie ons meegenomen naar de boulevard en het strand, waar een enkele bikkel zelfs aan het zwemmen was. Daar hebben we met een heerlijk zonnetje op onze bol rondgelopen. Er was veel volk op straat, er was vanalles te doen en vooral: er was een tafeltje met schaduw (voor Leonie) en zon (voor ons) en een lekker biertje. Zwaar leven!
Toen brak de jetlag ons op en zijn we terug naar huis gegaan en lagen Toine en ik lekker om 17 uur in bed. ’s Avond rond elf uur weer wakker. We hebben iets gegeten en zijn een blokje om gegaan. En zonder dat ik er opuit was stonden we opeens bij de studentenflat waar Leonie dus woont. Let wel, we kwamen van een gedeelte van de stad waar ik volledig onbekend was en het bleek op een steenworp afstand van mijn oude adres te zijn. De kerk die mij dus wel bekend was stond er prachtig verlicht bij. Met volledig gerestaureerde koepel, iets waar ze zeven jaar geleden vollop mee bezig waren. Daarna hebben we nog lekker een hele nacht geslapen. Eigenlijk viel de jetlag nog best mee, de harde grond helaas niet.
Zondag hebben we eerst een lekker kopje koffie gedronken in wat tegenwoordig de hipste koffietent in Vladivostok zal zijn. En inderdaad, Starbucks kan er niet tegenop. Ook kregen we gratis mors te proeven plus een uitleg hoe dat gemaakt wordt. Ze noemde het thee, maar wordt gezet als koffie. Het zijn vermalen gedroogde bessen. In het filter zitten ijsblokjes en het ijswater gaat door de bessenpoeder en komt eronder uit als mors. Best lekker, maar wel even geduld. Dit proces duur veertien uur.
Hier hebben wij Leonie weer ontmoet en zijn we met zijn drieen in een kantine een hapje gaan eten. Toine’s eerste ontmoeting met Russisch eten: blini, smetana en kompot. Dit werd ontvangen met gemengde gevoelens, maar ach, nu heeft hij het in ieder geval geproefd.
Daarna zijn we met de bus naar de botanische tuin gegaan. Dat was een van mijn eerste wensen, omdat ik hier voorheen ook ben geweest, maar dan in de herfst. Nu was alles groen, en met het weer nog steeds prachtig was het hier echt heerlijk om rond te lopen. De busreis op zich was ook een ervaring op zich. Toine heeft zich vergaapt aan het aantal Toyota’s en de rijstijl van de gemiddelde Rus. Het wordt meteen duidelijk dat die dashbordcamera’s geen overbodige luxe zijn. Kamikaze-piloten! Daarbij komt natuurlijk ook nog het feit dat veel auto’s het stuur rechts hebben zitten en tel uit je winst. Alles bij elkaar niet de meest veilige verkeerssituatie. Op de snelweg kom je zelfs landbouwvoertuigen en fietsers tegen.
Weer in de stad hebben we een hostel gezocht en gevonden. Ziet er allemaal keurig uit (maar pas sinds april open, dus veel kans op verval is er nog niet geweest) en is spotgoedkoop. Dus onze spullen gehaald bij Natasha en naar het hostel gebracht. Een klein probleem: het hostel doet niet aan registraties. Alle buitenlanders moeten zich namelijk binnen 72 uur registreren. Normaal gesproken doet je hotel dat, of de persoon bij wie je logeert. Nu wordt het nog even een uitdaging hoe we dat gaan doen. Daarna hadden we in een kroegje afgesproken met vrienden van Leonie. In dit gezelschap werden maar liefst vijf talen gesproken: Nederlands, Duits, Engels, Russisch en natuurlijk de onmisbare internationale gebarentaal. Hoe vaak zie je zoiets?
’s Avonds met Leonie hebben we gegeten in mijn favoriete Georgische restaurant. Het weerzien met mijn geliefde khatsjapoeri (hou het maar op Georgisch kaasbrood) was weer heerlijk! Ook de sjasliek stelde allerminst teleur. Biertje en rode wijn op tafel en het was compleet. Daarna slaapt zo’n splinternieuw stapelbed errug goed!
Vanmorgen eerst ontbeten en toen gingen we op weg om onze registratie te regelen. Vooralsnog zonder succes, na navraag bij politie, hotel en postkantoor. Wel hebben we een internetcafe gevonden en ben ik voorzien van een Russische simkaart en dus nieuw nummer. Ach, dat zijn ook successen, toch?
Tot zover onze eerste dagen in het Verre Oosten. Gefeliciteerd allemaal met ‘onze’ tweede plaats op het Eurovisie Songfestival en tot de volgende keer!
С приветом,
Toine en Celine a.k.a. Туан и Селин
P.S. Foto’s volgen.
-
12 Mei 2014 - 06:56
Toine Van Oudheusden En Celine Te Braake:
Hihi, gelukkig heeft Google antwoord! De regels zijn veranderd en je hoeft je pas te registreren binnen zeven werkdagen. Zo lang zijn wij niet eens hier, dus we kunnen nu allemaal ophouden met paniekeren! :-) -
12 Mei 2014 - 08:54
Annet Te Braake:
Zo , nog maar een paar dagen in Rusland, en al zoveel gedaan, lijkt wel of jullie al een week weg zijn.
Veel plezier samen. -
12 Mei 2014 - 10:35
Tante Toos:
Een geweldige ervaring weer zeker voor Toine. geniet er samen van. -
12 Mei 2014 - 13:09
Esje:
Heeey CenT!
wat leuk! Het klinkt als het grote avontuur. Leuk he Toine? Werd tijd toch?
Fijn dat de regels betreft registratie versoepeld zijn. Scheelt weer. Vooruitgang he?
Meanwhile, is het serieus alweer 7 jaar gelden, Celine???
Dat had ik niet verwacht! Het voelt meer als 4 of 5 jaar terug. Ik werkte toen toch bij het designburo, dus
da's toch in 2009-2010 geweest?
heel veel liefs en heel veel plezier van
es&marco! -
12 Mei 2014 - 14:30
Simon Leijten:
Klinkt goed veel plezier nog! -
13 Mei 2014 - 00:48
Els:
Een vakantie is ook helemaal niet bedoeld om te paniekeren, maar ja je weet het maar nooit met die gekke russen. Ze kregen trouwens boehgeroep op de halve finale van het eurovisie songfestival. Best sneu, konden die meisjes ook weinig aan doen. -
13 Mei 2014 - 10:46
Leo:
Smetana ken ik alleen als een tsjechische componist. Wat stelt het als gerecht voor?
(Ik was je aanmeld-mail kwijt, dus ik moest eerst diep denken onder welke naam waarbenjij.nu jullie kent :-) Veel plezier daar... Het klinkt alsof wij er ook ooit naar toe zouden moeten :-( )
-
13 Mei 2014 - 13:11
Leo:
Ik klikte even op het sukje google Maps rechtsboven.
De nieuwe brug naar Russky Island wist ik dat er lag, maar tot mijn verbazing hebben ze ook dwars over de haven een brug gelegd.
Is die heel erg hoog (zoals bij bv Nantes) of zit er een stuk in dat open kan?
Foto graag :-)
-
13 Mei 2014 - 15:32
Riki Hermans:
Hallo vakantie gangers .Wat hebben jullie al veel ondernomen in een paar dagen.En Toine wat zal je een hoop indrukken moeten verwerken het is allemaal nieuw voor je.Maar geniet er van beide en een prettige trein reis.Tot horens dikke kuzzzzzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley